Een nieuw set ondergoed en 'leren'

Vier jaar is hij. De jongste telg uit ons gezin. Wát een inzicht gaf hij mij laatst!

Hij had een voor hem grootse ontdekking gedaan. Tien min drie, is:

'Zéven! Zéven!', riep hij enthousiast. Zijn ogen straalden en eigenlijk deed zijn hele lijf mee. Zijn mond lachte, zijn benen sprongen op en neer, zijn armen staken juichend in de lucht.

En ik dacht: Kijk eens, wat een leerervaring doet met een hoogbegaafd kind!

Het zat zo. We waren bezig onze tassen in te pakken voor een weekje vakantie. Hij had een pak nieuwe onderbroeken gekregen. Tien in totaal. 's Avonds vertelde hij aan zijn vader dat hij wel tíen nieuwe onderbroeken had gekregen! Twee had hij in zijn koffer voor de vakantie gestopt en één had hij aangetrokken. Zijn vader vroeg hem: 'En hoeveel zitten er nu dan nog in het pak?'. We zagen zijn hersens aan het werk gaan. Yes! Iets om over na te denken. Maar hoe kom ik nou op het antwoord? Zijn vader reikte een hulpmiddel aan en stak tien vingers in de lucht. Zelf nam hij het hulpmiddel over. Hij stak tien vingers in de lucht en liet er vervolgens drie verdwijnen. Zo was hij zélf tot een antwoord gekomen! WOW, wat een ontdekking. En wat deed het veel met hem!

Wat doet het veel met een hoogbegaafd kind, dat nieuwe ontdekkingen opdoet!

Er komt een bak aan energie los, met zoveel vreugde en meer positieve gevoelens als trots, enthousiasme, verbinding en zelfvertrouwen. Zó zou een schooldag voor elk hoogbegaafd kind moeten zijn. Een plek waar je ontdekkingen doet, opgebouwd wordt, voorzien in je enorme leerhonger, plezier hebt, energie krijgt en gemotiveerd raakt.

Maar hoe vaak is de realiteit dat de hoogbegaafde kinderen in de klas lusteloos of passief worden, gedemotiveerd raken, doodmoe thuis komen of veel negatief en storend gedrag in de klas/thuis gaan laten zien? Wat ontzettend jammer, omdat ze eigenlijk zoveel potentie in zich hebben om plezier te ervaren in leren.

De vraag keerde zich binnen no-time ook naar mijzelf: in hoeverre zorg ik goed voor mijzelf als hoogbegaafde volwassene? Door leerervaringen op te zoeken en nieuwe ontdekkingen te doen. Voorzie ik op die manier in mijn eigen leerhonger? In hoeverre gebruik ik mijn nieuwsgierigheid om opgebouwd te worden, levensvreugde en energie op te doen? Of raak ik lusteloos, vermoeid en somber, omdat ik mezelf die ervaringen ontzeg?

Een confronterende vraag aan mezelf die ik serieus wil nemen!

Herken jij jezelf of je kinderen in dit verhaal? Ik luister graag naar je en denk met je mee hoe je meer voor jezelf of je kind(eren) kunt gaan zorgen.